Chaise-longue: Elektrische ligfiets

Gered uit de schuur kreeg deze goed uitgeruste ligfiets een nieuw leven als pendeltoestel.

Trapasmotor met krachtsensor op basis van de Tongsheng TSDZ2. Dank zij de krachtsensor schakelt de achterderailleur met DualDrive vlot.
Gefreesd tandblad krult rond de motor om de kettinglijn recht te houden. De flenzen verhinderen aflopen van de ketting.

Display met mooie analoge snelheidsmeter, vermogensmeter (van de motor), knoppen aan het handvat.

Pure luxe: voor- en achtervering, kussen van 4 cm, hydraulische remmen, tensegrity hoofdsteun van ICE, Dualdrive, Marathon Plus lekbestendige banden...

De 500Wh batterij op de achterdrager is zo gemonteerd dat er nog gewone fietstassen op de drager kunnen geclipst worden. In het dagelijkse leven worden Radicaldesign Banana M tassen gebruikt (niet op de foto).
Achterlicht en verstraler (150 lux!) worden gevoed door de grote batterij, via een knop onder de zetel.

Een beetje achtergrond:

Deze generatie geveerde Optimas hadden een minder dan ideale veergeometrie.
Trapaandrijving heeft een vrij grote amplitude en lage frequentie: per omwenteling van de trappers wordt twee keer een grote puls gegeven over een hoek van ongeveer 60°. De rest van de cirkel is trouwens nuttig voor de recuperatie en afvoer van afvalstoffen uit de spieren.

Wanneer er kracht op de ketting gezet wordt onststaat er een moment door de acceleratie waardoor de achterkant dieper in de vering zakt. Bovendien trekt de ketting de achterbrug nog omhoog, terwijl dit eigenlijk het inveren juist zou moeten tegengaan. Vandaar het 'hobbelen' (pogo) en het slechte klimmen van vele achtergeveerde fietsen, buk of lig. M5 en de luchtgeveerde WAW doen dat wél goed, vele andere ontwerpen niet (ook al zeggen sommigen graag van wel. Een marketingslogan als 'no-squat' verifieer je maar beter eens zelf).

Een trapasmotor heeft een veel gelijkmatiger moment (koppel of torque) waardoor dit pogo-effect verdwijnt - een magisch gevoel.